Alpecin-Deceuninck heeft de Antwerp Port Epic helemaal naar zijn hand gezet. Dries De Bondt reed na een solo van kilometer naar de overwinning. Ploegmaats Timo Kielich en Quinten Hermans vervolledigden op twee en drie het podium van de blauwe armada.
De Antwerp Port Epic, dat is koersen in de polders over grindwegen, bospaden en kasseien. Tussen start en aankomst in Antwepen moesten de renners meer dan dertig kilometer over onverharde wegen bedwingen.
Het kwartet Jacob Scott, Kane Richards, Frederik Muff en Björn Frederik Sörensen zorgde voor de traditionele vlucht van de dag. Op 69 kilometer van de finish werden ze tot de orde geroepen door een uitgedund peloton onder impuls van Alpecin-Deceuninck.
Dries De Bondt dropte daarna een eerste bommetje en het was er meteen eentje die hard insloeg. De voormalige kampioen kreeg Sander De Pestel en de Fransman Thomas Bonnet mee. Even later maakten ook Quinten Hermans, Timo Kielich en Florian Vermeersch de sprong naar voren.
Met drie pionnetjes op zes had Alpecin-Deceuninck de touwtjes stevig in handen. Vermeersch probeerde zich nog uit de blauwe machtsgreep te wurmen, maar werd iedere keer tot de orde geroepen.
Op 8 kilometer van de finish plaatste De Bondt de beslissende versnelling. Zijn ploegmaats smoorden iedere tegenaanval in de kiem. In de sprint voor de tweede plaats pikten Kielich en Hermans ook nog de andere podiumplaatsen in. Titelverdediger Vermeersch moest tevreden zijn met een tweede plaats.
De Bondt: “Dit is een teamprestatie”
Dries De Bondt bleef na de finish enkele minuten uitgeteld op de Antwerpse grond zitten. “Noot heb ik zo hard afgezien in de laatste vijf kilometer”, reageerde de winnaar. “Ik zag kilometer na kilometer mijn wattagemeter zaken, maar dankzij de rugwind in de laatste drie kilometer kon ik stand houden.”
De Bondt loofde ook zijn ploegmaats. ”Dankzij hen kan ik hier winnen. Zonder hen rijden ze achter mij allicht het gat dicht. Florian Vermeersch was de sterkste renner in koers, maar wij zorgden voor een echte teamprestatie.”
